بدترین، بیادبانهترین و ستیزهجویانهترین اظهارات سران کاخ سفید درباره ملت ایران، بیتردید ظرف همین یک ماه اخیر بوده. سخنان چند روز پیش اوباما و اظهارات دیروز وزیر خارجه امریکا دگر بار نشان داد اگر ما به هر دلیلی از پارهای حقوق خود کوتاه بیاییم و از خیر امتیازات بزرگی بگذریم، نه فقط پاسخ درستی از امریکا نمیگیریم، بلکه مسبب گستاخی بیشتر کاخ سفید میشویم.
این وسط، از همه جالبتر، واکنش بیش از حد روادارانه زنجیرهایها به یاوهسراییهای امریکاست.
سران امریکا در 95 درصد حرفهایشان علیه ملت ایران درشتگویی میکنند، آن وقت تیتر اغلب زنجیرهایها از قول ایشان این است؛ «از کنگره خواستهایم تحریم جدیدی علیه ایران وضع نکند»! (بگذریم که قرار غایی بر لغو همین تحریمهای موجود بود، نه وضع نکردن تحریمهای جدید، آن هم با هزار منت و کلی اما و اگر!) جان کری و اوبامایی که جراید زنجیرهای به خورد مخاطب میدهند، در مجموع آدمیانی موقر، متین، پایبند به توافق، مؤدب و صدالبته باهوشند، لیکن جانکری و اوبامایی که فیالواقع هستند، بهترین نماد شرارت، کینه و شیطنت با ملت ایرانند و بارزترین نماد بدعهدی نسبت به آنچه با دولت ایران توافق کردهاند.
از قرار زنجیرهایها دوست دارند آرزوهای خود را به عنوان «خبر» جا بزنند و سران امریکا را آنطور که میپسندند، نشان دهند، نه آنطور که واقعاً هستند! خیال تان تخت، اوبامایی که زنجیرهایها نشان میدهند، اصلاً وجود خارجی ندارد، آن هم این همه فهیم و مهربان! تأکید خود دشمن، بر دشمنی و حقخوری است، اما زنجیرهایها از فرط دشمن دوستی، چنان اخبار دشمن را ملوس و چاپلوسانه پوشش میدهند، کأنه کمترین عداوتی از ناحیه امریکا با ما وجود ندارد و اگر هم لجاجتی وجود دارد، بیشتر از ناحیه طرف ایرانی است! یکی نداند و تنها منبع دریافت اخبارش همین زنجیرهایها باشد، خیال میکند امریکا یکپارچه آقا شده، تا حدی که میان اسرائیل و ایران، غش کرده طرف جمهوری اسلامی! منتهای مراتب، امان از شعار «مرگ بر امریکا» و دیگر شعارها که نمیگذارد یخ دوستی آب شود! خلاصه تحلیل محتوای مطالب زنجیرهایها به خصوص در این یک ماه اخیر، عیناً میشود این جمله که «امریکا در برابر ایران میخواهد کوتاه بیاید، اما آنچه مانع آشتیکنان نهایی است، لجبازیهای جمهوری اسلامی است»!
اما به راستی، در مقام عمل هم همین گونه است؟ هیچ فکر کردهاید چرا وقتی به حکم قانون، یکی از این جراید زنجیرهای بسته میشود، آه رسانههای دشمن، بلکه ناله خود دشمن درمیآید؟! علت این است؛ زنجیرهایها بیش از دوست، یعنی بیش از ملت و دولت خودمان، همواره جانب دشمن را گرفتهاند و بیش از آنکه در روزنامهنگاری، حرفهای باشند، در پالوده خوردن با دشمن و اهدافش حرفهای شدهاند.
طنز روزگار اینجاست؛ روزنامههای اصولگرا وقتی بنا بر ابتداییترین رسالت کاری، اخبار سخنان سران کاخ سفید را درست و حرفهای رصد میکنند و انعکاس میدهند و حاشیه سخنرانی و احیاناً فلان جمله نسبتاً آرام را فدای متن سراسر عنود آن نمیکنند، از سوی زنجیرهایها متهم به این میشوند که؛ «نگاه شان به چشم و دهان دشمن است»! خود حتی در اوج اجنبیپرستی، نگاه به جیب دشمن هم دارند و در پروندهشان مکرر «گرنتهای مادی و معنوی» دیده میشود، آن وقت نگاه ما را متهم به چشم و دهان دشمن میکنند!
کم نبوده که جیره زنجیرهایها را دشمن داده باشد! صدالبته نگاه به چشم و دهان دشمن، اگر از زاویه شیفتگی به دشمن باشد، امر مذمومی است، لیکن از سویی دیگر، دشمنشناسی محقق نمیشود الا به همین نگاه دقیق بر چشم و دهان و رفتار و گفتار و نیات دشمن. دقیقاً از همین زاویه است که ما هم به سخنان رئیسجمهور خودمان توجه میکنیم، هم به سخنان رئیسجمهور امریکا، هم به سخنان ظریف، هم به سخنان جان کری. و خب! مثل هر ایرانی دیگری، به غرور ملی مان برمی خورد وقتی میبینیم رئیسجمهور بیادب امریکا، «مؤدب» خوانده میشود! دگر بار باید دقت کرد که چه چیزی، چه کوتاه آمدنی، چه امتیازی و احیاناً کدام توافق، این همه امر را بر شیطان بزرگ مشتبه کرده که در دوران افول خود، بیشترین و بیسابقهترین بیادبیها را در حق ملت ایران روا دارد؟!
این را نیز باید مراقب بود؛ جرایدی که دشمنیهای بیحد دشمن را سانسور میکنند، آیا رکن چهارم دموکراسیاند یا ستون پنجم دیکتاتوری کاخ سفید؟! با مزه است؛ سانسورچیهای عداوت دشمن که مکرر بیادبیهای اوباما و جان کری را درز میگیرند، به دوست که میرسد، گلهها دارند از وجود سانسور!
نگاه زشت به چشم و دهان دشمن، اتفاقاً از سوی زنجیرهایهاست. هم اینها و هم دشمن، جفتشان از ما میخواهند؛ کوتاه بیاییم، بیشتر کوتاه بیاییم، باز هم کوتاه بیاییم... امروز از غنیسازی 20 درصد، فردا از کلیت غنی سازی، پس فردا از هستهای، هفته بعد از شهید علیمحمدی، ماه بعد از موشک دوربرد، فصل بعد از شهید طهرانی مقدم، سال بعد از اسلحه، از غیرت، از ایمان، از علم، از خون شهدا... آری! ما تا اصل انقلاب اسلامی را ندهیم، دشمن راضی نخواهد شد. بیم از آن دارم شیرفهم شدن بعضیها، گران تمام شود برای برند مقدس و باشکوه انقلاب اسلامی. آن از اراجیف اوباما، این هم از یاوههای دیروز جان کری. بعضیها با آن همه اعصاب ظریف، متعجبم چرا الان و با شنیدن این همه گستاخی روی ویلچر نمیروند؟
برچسب ها : سیاسی ,